Ines Doujak, „Bezpańskie głosy” – oprowadzanie kuratorskie


Zapraszamy na spacer po wystawie Ines Doujak „Bezpańskie głosy”. O pracach artystki opowie kuratorka, Magdalena Ziółkowska.

„Każdy kryzys jest szansą” – głosi tytuł hymnu szabrowników i wiemy, że ich gniewne, bezpańskie głosy nie rozpłyną się w ciszy. Ci gniewni i niepokorni „wandale” społecznego ładu stoją na scenie, na pierwszym planie, niczym straż przednia o gniewnych obliczach. Nie pilnują, lecz kradną, jak zuchwałe uliczne małpy na Gibraltarze. W ich rękach buty, torby, naręcza ubrań zerwane z butikowych wieszaków. Ta wielobarwna hałastra to nieposłuszny i zbuntowany tłum, bezpańska siła egzekwująca swoje prawa i przywileje, spośród wszystkich klas najbardziej świadoma struktur wyzysku we współczesnym społeczeństwie. Ich bronią jest zgiełk, kocia muzyka – słyszycie ich pieśń? Niech powitają Was na wystawie!

Podążycie za nimi w świat tkanin, wzorów, wysokiej mody i masowo szytej konfekcji. Poznacie przemysłowe żołnierki na froncie zglobalizowanych stosunków produkcji, handlu, władzy i przemocy, ukryte przed waszym spojrzeniem i zatrzaśnięte w nędznych fabrykach ubrań gdzieś na tak zwanym globalnym Południu. Brudne sekrety świata blichtru i gadżeciarstwa z okładek elitarnych magazynów wyłażą na powierzchnię, od pożarów i podpaleń w zakładach włókienniczych po bezwstydny wyzysk kobiecych sił roboczych w szwalniach i neoliberalne formy eksploatacji. Kolonialne relacje pracy są dziś równie żywe jak w czasach konkwistadorów – będzie to Wasze spotkanie z tradycją andyjskich tekstyliów o geometrycznych wzorach, Dapper Danem – nowojorskim krawcem gwiazd hiphopowej elity lat osiemdziesiątych, geometrycznym kamuflażem wojennym i siłą transgresji, którą wytwarza karnawał jako święto.

„Bezpańskie głosy” to pierwsza w Polsce indywidualna wystawa Ines Doujak (urodzona w 1959, Klagenfurt, Austria) – artystki, która zainspirowana przekonaniem rdzennych ludów Ameryki Południowej, że tkanina dźwiga wiedzę, historię i pamięć kulturową, rozkodowuje w swojej praktyce mroczne sekrety świata mody: płciowe, klasowe, kolonialne, rasowe. „Korzenie mody tkwią w haute couture, czyli dosłownie krojeniu i zszywaniu kawałków płótna” – mówi Ines Doujak i tym samym zwraca naszą uwagę na wielowiekową tradycję postrzegania tkaniny jako tworu kobiecego i rzemieślniczego. Bohaterem monumentalnego cyklu „Not Dressed For Conquering” [Nieubrani do zdobywania], na który składają się prace wideo, instalacje, kolaże, tkaniny oraz kolekcje ubrań, jest globalny biznes mody. Tkanina i ubranie jest bowiem współcześnie towarem tak śmiesznie powszechnym i dostępnym, że w wygodnej niewinności zanika pamięć o procesach i warunkach ich produkcji.