„Zdecydowałyśmy się skonstruować projekt jako cykl wystaw indywidualnych, aby podkreślić autonomiczność problemów składających się na pojęcie transkulturowości. Wydaje się bowiem, że każda historia pojedynczego człowieka otwiera nas na nową kombinację elementów kultury, wynikającą z niepowtarzalnej pozycji, z jakiej jest opowiadana. Osobność tych zjawisk prezentowana (…)

„Trudno jest wyodrębnić i opisać fizyczny substrat prac Edwarda Krasińskiego. Konsekwentnie rozluźniając od początku lat 60. wewnętrzną strukturę swoich prac i dążąc do zintegrowania ich z bezpośrednim otoczeniem, artysta skutecznie unika pułapek teoretycznego dyskursu z jego tendencją do zawłaszczania przekazu i zamykania go w (…)

Katalog wystawy Wreszcie nowa! Małopolskie kolekcje sztuki nowoczesnej, która miała miejsce w Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach w dniach 16.06-26.08.2007. O KSIĄŻCE Redakcja: Maria Anna Potocka Autorzy tekstów: Zofia Gołubiew, Maria Anna Potocka, Jan Trzupek, Beata Nowacka-Kardzis Projekt graficzny: Rafał Sosin Logo (…)

„TICA to pierwsze centrum sztuki współczesnej w Tiranie. Stanowi niezwykle potrzebną platformę dla krajowej i międzynarodowej sztuki współczesnej w Albanii. Biennale Tirany jest najbardziej ambitnym wydarzeniem artystycznym, którego celem jest stworzenie miejsca, gdzie sztuka jest nie tylko pokazywana, ale też tworzona. Jest to miejsce, (…)

„Rozglądając się wokół siebie, widzę ludzi, reklamy i pieniądze. Kupowanie. Otaczanie się przedmiotami. Obrastanie. Ludzie tracą kontakt z własnym ciałem, ze sobą. A jeśli gubią kontakt ze sobą, to absolutnie nie mogą mieć go z innymi, a to jest podstawa miłości. Nie można przecież (…)

„Od 1968 roku zaczynają się narastające kłopoty z cenzurą, z otrzymaniem paszportu. Manifestacja w Galerii Foksal ma silny przekaz polityczny, odnoszący się do niepodległości Polski. Wystawa, która powstała w trakcie tej akcji, zostaje natychmiast zamknięta. Będzie się to powtarzało w przyszłości. W tym samym (…)

„Strategię twórczą Janka Simona najtrafniej można scharakteryzować określając ją mianem ‹artysty jako kulturowego producenta› (parafrazując słynne zdanie Waltera Benjamina), polega ona bowiem na ciągłym przetwarzaniu, problematyzowaniu, redystrybuowaniu i rekreacji w różnych kontekstach, olbrzymich zasobów wiedzy (jak również aparatów jej produkcji), jakie wytwarza współczesna późnonowoczesna, (…)