Przegląd działań i postaw XX-wiecznych artystów w przestrzeni miejskiej w zestawieniu ze współczesnymi realizacjami „sztuki publicznej” posłuży przedstawieniu założeń Nowej Plastyki Publicznej. Podczas spotkania przybliżymy działania artystów realizowane w przestrzeni polskich miast, takie jak Dotleniacz Joanny Rajkowskiej, Różowa Szklanka Lemoniady Maurycego Gomulickiego czy Dron Julity Wójcik. Przykłady te stanowić będą punkt wyjścia dla alternatywnego spojrzenia na rolę artystów w kształtowaniu przestrzeni miejskiej. Zgodnie z naszymi postulatami ich rola nie musi ograniczać się tylko do dostarczania dekoracji czy tymczasowych realizacji stanowiących uzupełnienie już istniejących ram architektonicznych. Sztuka odgrywać może istotną rolę w kreowaniu i modernizowaniu przestrzeni miejskiej, pod warunkiem głębokiego i systematycznego zaangażowania artystów w proces planowania architektonicznego i urbanistycznego. W trakcie spotkania przytoczymy przykłady działań interdyscyplinarnych zespołów projektowych łączących potencjały sztuki i architektury. Wśród omawianych przykładów znajdzie się działalność Zakładów Artystyczno-Badawczych współtworzonych m.in. przez Jerzego Sołtana, Wojciecha Fangora, Oskara Hansena i Zbigniewa Ichnatowicza. Działalność ZAB udowadnia, że artyści stanowić mogą równoprawne podmioty w procesie projektowania przestrzennego na równi z architektami, inżynierami i elektrykami. Dzięki takiemu podejściu proces tworzenia nowych przestrzeni miejskich przestaje ograniczać się do określania ich wyrazu przestrzennego, lecz obejmuje również ich społeczny, estetyczny i historyczno-tożsamościowy wymiar.
Prezentacja uzupełniona zostanie o spacer i praktyczny warsztat, podczas którego zastanowimy się nad możliwością realizacji postulatów Nowej Plastyki Publicznej na przykładzie budynku Bunkra Sztuki oraz Placu Szczepańskiego w Krakowie. Punktem wyjścia będzie analiza uwarunkowań prawnych rozstrzygniętego niedawno konkursu na projekt modernizacji Placu Małachowskiego w Warszawie. Warsztat nakierowany będzie na wypracowanie wizji dotyczących samych przestrzeni oraz praktycznych sposobów tworzenia regulaminów konkursów architektonicznych, tak aby zachęcały one do pracy w interdyscyplinarnych zespołach projektowych z korzyścią dla jakości wypracowanych rozwiązań.
Katarzyna Przezwańska (1984). Absolwentka Wydziału Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Współpracowała m.in. z Instytutem Awangardy Fundacji Galerii Foksal i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Była autorką oprawy plastycznej wystawy Maria Pinińska Bereś. Rysunki w Galerii Dawid Radziszewski w Warszawie (2012). Projektuje graficznie dla Czosnek Studio w Warszawie.
Szymon Żydek (ur. 1987). Kurator, producent i reasercher. Student Royal Institute of Art w Sztokholmie, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Współpracownik Fundacji Bęc Zmiana, galerii Raster, studia projektowego Czosnek Studio oraz studia architektonicznego WWA Architects. Członek zespołu Wolnego Uniwersytetu Warszawy. W swojej praktyce zajmuje się kwestiami z pogranicza urbanistyki, sztuki i krytyki kultury.
Pawilon Wystawowy. Kształcenie kadr kultury to pomysł na doskonalenie zawodowe profesjonalistów pracujących w obszarze sztuk wizualnych, czyli nasza interpretacja jednej z funkcji, jaką może pełnić galeria miejska w mieście takim jak Kraków. W 2014 roku program składa się z trzech modułów: serii warsztatów z doskonalenia rzemiosła skierowanych do pracowników kultury, serii warsztatów praktycznych skierowanych do twórców amatorów oraz serii warsztatów z audiodeskrypcji. Warsztaty to cykl wydarzeń skierowany do artystów, kuratorów, edukatorów, studentów kierunków humanistycznych i tych związanych ze sztuką, pragnących rozwijać swój warsztat zawodowy. Odwołuje się on do pierwotnej funkcji galerii – salonu, przesuwa jednak akcent w rozumieniu terminu z przestrzeni wystaw ku bardziej intymnemu miejscu spotkań, dyskusji i kształtowania idei, jak rozumieli go choćby goście paryskiego salonu Gertrudy Stein. W ramach spotkań kierowanych do określonych odbiorców będziemy zastanawiać się nad różnymi przesłankami, w oparciu o które kształtuje się praktyka artystów, kuratorów, edukatorów i animatorów kultury, ale też urzędników pracujących w służbie sztuki. Interesują nas jej formy i nowe ujęcia oraz ich implementacja. Obserwujemy zmiany, jakie dokonały się we współczesnych instytucjach wystawienniczych, te dotyczące sposobów budowania ekspozycji, rozumienia przestrzeni wystawienniczej, i te związane ze strategiami rozwijania kontaktu z publicznością. W 2014 roku próbujemy rozbudzić naszą wyobraźnię, wspomóc myślenie abstrakcyjne, uczymy się dostrzegać i rozwijać pomysły oraz inspirować. Zastanawiamy się, jak aspekty sztuki rozumianej jako praca z wrażliwością i emocjami przełożyć na otaczającą nas rzeczywistość, a także jak manifestuje się nasza postawa. Skupiamy się na podstawowych aspektach warsztatu kuratora, trenując pióro, świadome bycie w przestrzeni ekspozycyjnej i środowisku Internetu; oraz edukatora, pytając o rolę jego pasji i zaangażowania oraz badając przydatność różnych narzędzi artystycznych w codziennej praktyce. Dodatkowym punktem tegorocznej edycji programu jest przyszłoroczny jubileusz otwartego w 1965 roku krakowskiego Pawilonu Wystawowego i związane z nim rozważania na temat estetycznego i etycznego dziedzictwa nowoczesności.
Kuratorki: Anna Bargiel, Ewa Tatar
Współpraca kuratorska i koordynacja: Anna Batko
Informacje główne
26.11.2014 (środa), godz. 11-16