I edycja pokazów filmowych Trauma & Revival

„Trauma & Revival” spoglądając przez pryzmat sztuki, podejmuje próbę zrozumienia dwóch powojennych dekad. Okres od 1945 do 1968 roku Europa Wschodnia i Zachodnia przeżywały w odmienny sposób, trwale, jak się dotychczas wydawało, rozdzielone żelazną kurtyną. Tak też, osobno, o Europie Wschodniej i Zachodniej tamtych lat najczęściej się opowiada. Projekt stara się tymczasem pokazać, że wbrew symbolicznemu rozdzieleniu europejskich artystów ze Wschodu i Zachodu tak naprawdę wiele ich łączyło: konieczność zmierzenia się z wojenną traumą i niepewna, choć żarliwa nadzieja jutra. „Trauma & Revival” dąży do odtworzenia wspólnego, pomimo wszystkich różnic, artystycznego doświadczenia tamtych lat na naszym kontynencie.

Możliwe spotkania w przestrzeni rozszerzonej pamięci

W pierwszej części programu wideo odbywającego się w ramach projektu „Trauma & Revival” chcemy zmierzyć się z tematami wojny, pamięci i traumy, obierając inne niż te oczywiste punkty widzenia. Rozpoczniemy pierwszym pełnometrażowym filmem stosunkowo mało znanej w Polsce artystki wizualnej, Fiony Tan, która od lat pracuje z materiałami archiwalnymi. Otwierając cykl produkcją „History’s Future”, zaczynamy, nieco przewrotnie, od kwestii utraty pamięci i kryzysu, którego odzwierciedleniem jest aktualna sytuacja polityczna i gospodarcza w Europie. Choć film ten nie podejmuje w sposób bezpośredni problemu pamięci II wojny światowej, to artystka bacznie przygląda się temu, co nazwać by można powidokiem wojny. Kolejno zaprezentujemy problemy i podejmujące je prace z cyklu „Trauma & Revival”, które to pozwolą drążyć temat obecności wojny dzisiaj: w pamięci, dyskursie, polityce, sztuce itp. Powiększając zasób wydarzeń, tematów i postaci, jak również mediów (sztuka wideo będzie stanowić punkt wyjścia i kontekst dla wszelkiego rodzaju eksperymentów formalnych), stawiamy tezę, że we współczesnej refleksji nad mrocznym dziedzictwem II wojny światowej (w tym także ludobójstwa europejskich Żydów) powinniśmy poszerzyć pole widzenia i przyglądać się wnikliwie temu, co pozornie nie mieści się w ramie albo jest inną wersją historii. Każda kategoria czy pojęcie tracą w tym kontekście swoją oczywistość. Pamięć, tak jak trauma czy odrodzenie, domagają się nieustannego przepracowywania, dekonstruowania i kwestionowania.