Modernizacje moderny

Budynek Galerii Bunkier Sztuki, wzniesiony w latach 60. XX wieku według projektu Krystyny Tołłoczko-Różyskiej, stanowi jeden z najbardziej rozpoznawalnych elementów współczesnego krajobrazu kulturowego krakowskiego Starego Miasta. Mimo swej utrwalonej w literaturze pozycji „czołowego przedstawiciela polskiego brutalizmu”, owa niepowtarzalna bryła wciąż pozostaje w gronie obiektów „źle urodzonych”. Ramię w ramię z Hotelem Cracovia czy Blokiem Szwedzkim walczy o przetrwanie i dowartościowanie swego znaczenia z perspektywy ponadczasowych jakości architektonicznych, niezależnie od formalnych związków z epoką komunizmu.

Następujący w ostatnich latach powrót do modernizmu stanowi jednak promyk nadziei w drodze do lepszego jutra dla tych przykładów wybitnych realizacji architektonicznych. Aby to jednak było możliwe, konieczne jest wyrwanie starych murów z mentalnych szponów poprzedniego systemu i ponowne odkrycie ich funkcjonalizmu z perspektywy współczesnego życia. Praktyczna strona tego problemu pozostaje jednak zmartwieniem wykraczającym daleko poza dyskusje krakowskiego środowiska. Odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób „modernizować modernizm” udzielają przede wszystkim różnorodne doświadczenia związane z architekturą, raz będące wzorem, za którym należy podążać, a kiedy indziej gorzką przestrogą.

O problemach architektury powojennego krakowskiego modernizmu z perspektywy międzynarodowych doświadczeń we współczesnej ochronie dziedzictwa tego okresu rozmawiać będą krytycy i historycy tej dziedziny: dr Małgorzata Włodarczyk i dr Michał Wiśniewski oraz kuratorka wystawy Paulina Hyła.

O panelistach:

Michał Wiśniewski – historyk architektury, pracownik Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i Międzynarodowego Centrum Kultury. Jeden z założycieli Fundacji Instytut Architektury. Autor lub współautor licznych monografii czołowych polskich architektów XX wieku, m.in. Ludwika Wojtyczki, Adolfa Szyszko-Bohusza i Witolda Cęckiewicza. Kurator szeregu wystaw o architekturze, m.in. pokazu w Pawilonie Polskim podczas 14. Międzynarodowego Biennale Architektury w Wenecji.

Małgorzata Włodarczyk – architekt, doktor nauk technicznych, zajmuje się projektowaniem architektury, urbanistyki i wnętrz, a także rzeczoznawstwem budowlanym. Jej działalność naukowa, dydaktyczna i publicystyczna skupia się w obszarze historii architektury i urbanistyki, ze szczególnym uwzględnieniem powojennego modernizmu i planowania przestrzennego. Autorka licznych publikacji, m.in. z zakresu powojennego modernizmu krakowskiego. Obecnie pełni funkcję Przewodniczącęj następujących komisji: Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej IARP, Komisji Architektury XX wieku PKN ICOMOS oraz Komitetu Architektury Modernistycznej Oddziału SARP Kraków.

O prowadzącej:

Paulina Hyła – historyczka sztuki, edukatorka i animatorka kultury. Zajmuje się architekturą i sztuką współczesną, w szczególności polską architekturą drugiej połowy XX oraz XXI wieku. Absolwentka historii sztuki Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Obecnie doktorantka w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Od 2013 roku prowadzi badania na temat życia i twórczości architektki Krystyny Tołłoczko-Różyskiej. Kuratorka (wraz z Anną Bargiel) cyklu warsztatów dla dzieci WZORNIK 2.0.

Partner:

Archiwum Narodowe w Krakowie (partner części ekspozycji, której towarzyszy wydarzenie)

Informacje główne
7.05.2016 (sobota), godz. 18
Informacje dodatkowe
Wydarzenie towarzyszące wystawie „Z mojego okna widać wszystkie kopce”; w ramach Weekendu Otwartego wystawy
Spotkanie jest realizowane w ramach zadania „Praktyki różnorodności. Edukacja kulturalna w Bunkrze”, dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Kuratorka: Paulina Hyła
Miejsce: sala audiowizualna
Wstęp bezpłatny