Możliwość instrumentu. Żelazne Organy Władysława Hasiora

„Jest to pomnik grający i dzwoniący. Składa się on z szeregu piszczałek organowych i wiszących dzwonków. Podczas wiatru, ale silnego powyżej 4 w skali Beauforta pomnik wydaje dźwięki i cichutko dzwoni, jak owce na halach. Podczas otwarcia niestety pomnik milczał, bo nie było wiatru. Można podłożyć dźwięk dzwoneczków owczych i jeden przeciągły akord organowy o różnym natężeniu siły” (Grający Pomnik, 1966).

Awangardowy monument usytuowany na wzgórzu. Nie sposób nie zobaczyć go z daleka. Pomnik poświęcony poległym o utrwalenie władzy ludowej na Podhalu. Dzieło sztuki, które z dnia na dzień stało się politycznie niewygodne, społecznie nieprzydatne i artystycznie marginalne. Ostatecznie oczyszczone z kontrowersyjnej historii i odrestaurowane. Drapieżna, metalowa konstrukcja, zębata struktura wpisana w panoramę Tatr. Abstrakcyjna rzeźba wydająca dźwięk, który być może nigdy nie istniał, ale nieliczni go słyszeli.

Czy stworzona przez artystę koncepcja zakładała wytwarzanie i przetwarzanie podhalańskiej fonosfery? Czy organy rzeczywiście miały „grać na wietrze”? Czy da się zrekonstruować ich dźwięk?

Celem spotkania jest rozwikłanie tajemnicy stojących na Przełęczy Snozka Żelaznych Organów (1966), rzeźby plenerowej Władysława Hasiora, emocjonującego opinię publiczną pomnika upamiętniającego poległych w partyzanckich walkach. Muzyka Organów była przez artystę rozumiana jako efekt przenikania się dzieła z naturą. Jej brzmienie, jak twierdzą badacze, miało wynikać z doświadczania przyrody przez rzeźbiarza dorastającego w okolicach Starego Sącza.

Warsztaty są adresowane do ludzi różnych profesji i z różnych środowisk, do osób zainteresowanych Organami, zarówno ich skomplikowaną historią i związanymi z tym aspektami formalnymi, jak i skrywaną przez nie potencjalnością dźwięku.

Zgłoszenia wraz z krótkim uzasadnieniem prosimy przesyłać na adres: batko@bunkier.art.pl do 9 września. Odpowiedź z wynikami naboru oraz specjalnym pakietem niepublikowanych materiałów otrzymają Państwo 9 września.

Miejsce: Pensjonat Willa Szarotka, ul. Pienińska 16,  Kluszkowce
UWAGA! Dla uczestników warsztatów podstawiony zostanie bezpłatny autobus na trasie Kraków–Kluszkowce, Kluszkowce–Kraków.

Kuratorka: Ewa Tatar

Lucyna Sosnowska. Artystka multidyspcyplinarna działająca głównie w teatrze. W prezentowanych w Krakowie inscenizacjach Hamletmaszyny Müllera oraz Człowieka, który śpi Pereca szczególny nacisk kładła na walory wizualne i dźwiękowe spektakli. Seria interwencji performatywnych przygotowanych przez artystkę na zaproszenie Muzeum Narodowego w Krakowie (Ach, my wybesztane ranne ptaszki, Hommage a Santi) miała na celu nakłonienie widzów do spojrzenia na sztuki plastyczne z nieco innej perspektywy.

Wydarzenie realizowane w ramach projektu Pawilon Wystawowy. Kształcenie kadr kultury.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Podpis do ilustracji: „Hasior na tle Żelaznych Organów, sierpień 1966”
Licencjodawca: Roman Krzysztofik, zastępca dyrektora MOCAK w  Krakowie, Archiwum

Materiały archiwalne pochodzą ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego

 
Informacje główne
11.09.2014 (czwartek), godz. 11–18