Sztuka Nauka Mózg – kim jest artysta z perspektywy neuroestetyki? | Warsztaty Pameli Sobczak.

A gdyby spojrzeć na dzieło sztuki nieco inaczej? Nagle znaleźć się w muzeum i wyobrazić sobie, że otaczające nas fascynujące i imponujące płótna to nie tylko zestawienia barw, kształtów, a coś bardziej nieoczywistego? Gdyby nagle dzieło sztuki nazwać szeregiem niezwykłych bodźców, małych i dużych impulsów pobudzających nasz system poznawczy, świat emocji, wyobraźni i twórczego myślenia? I gdyby tak przyjrzeć się magii funkcjonowania naszego mózgu i zakamarkom, jakie kryje przed nami, kiedy pozwolimy mu „patrzeć” na tego rodzaju bodźce? Co wtedy zobaczymy? Jak od strony neuronauki wygląda analiza i percepcja sztuki? Jakie mechanizmy rządzą tym zjawiskiem? I wreszcie – kim z tej perspektywy jest artysta? Czy w rezonansie magnetycznym widać ducha artysty? Skąd się bierze olśnienie? W jaki sposób nasz mózg odbiera dzieła sztuki?

O neuroestetyce, nowatorskiej interdyscyplinie kognitywnej, której jednym z celów jest wyjaśnienie zagadki kryjącej się za odbiorem sztuki, artyście jako neuronaukowcu działającym w sposób nieświadomy, a jednocześnie skuteczny, o kreatorze niezwykłych bodźców wywołującym u widza doznania mające swoje odzwierciedlenie w obrazie fMRI, a także dziele sztuki – z punktu widzenia psychologii, etyki czy filozofii, a także neuronauki i wiedzy o funkcjonowaniu ludzkiego mózgu – opowie jedna z najmłodszych badaczek z zakresu neuroestetyki w Polsce, Pamela Sobczak.

Spotkanie o charakterze wykładowo-warsztatowym rozpocznie się krótkim wprowadzeniem do neuroestetyki, wyjaśnieniem terminu, przedstawieniem jej głównych celów badawczych, zadań i przeglądem najciekawszych wyników badań naukowych. W szczegółowy sposób przyjrzymy się neuronalnym korelatom percepcji sztuki, odpowiemy na pytanie, czym jest „mózg wzrokowy”, jak wygląda biologiczny proces przetwarzania informacji na temat dzieła sztuki, które w rezultacie uznamy za wyjątkowe, za niezwykły „superbodziec”. Punktem kulminacyjnym części wykładowej będzie przedstawienie artysty w świetle neuroestetyki oraz próba odpowiedzi na pytanie, kim jest oraz jak oceniać jego zachowania artystyczne w kontekście neuronauki. W części warsztatowej postawimy uczestników w roli artystów i spróbujemy stworzyć własne superbodźce. Podejmiemy próbę interpretacji powstałych w trakcie warsztatów prac, skonfrontujemy opinie uczestników z wizją artystów, zastanowimy się nad trudnością interpretacji na poziomie werbalnym i nad tym, jak wygląda interpretacja dzieła sztuki na poziomie naszego mózgu.

I cześć wykładowa: wstęp wolny

II część warsztatowa: zgłoszenia wraz z krótkim uzasadnieniem (do 1800 znaków) przysyłajcie na adres batko@bunkier.art.pl do 10 grudnia 2014.

Pamela Sobczak. Studentka neurokognitywistyki (Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie). Pasjonatka neuronauki, dziedziny, która stanowi dla niej klucz do zrozumienia relacji pomiędzy zachowaniem a mechanizmem działania ludzkiego mózgu. Aktualnie zaangażowana w pomoc przy pracy nad badaniami w Instytucie Biologii Doświadczalnej Nenckiego w Warszawie. Przez ostatnie dwa lata związana z projektem badawczym dotyczącym percepcji twarzy. W roku 2013/2014 objęła stanowisko wiceprzewodniczącej Koła Neuronauki, pracowała nad organizacją Dnia Mózgu 2014 w SWPS.

Pawilon Wystawowy. Kształcenie kadr kultury to pomysł na doskonalenie zawodowe profesjonalistów pracujących w obszarze sztuk wizualnych, czyli nasza interpretacja jednej z funkcji, jaką może pełnić galeria miejska w mieście takim jak Kraków. W 2014 roku program składa się z trzech modułów: serii warsztatów z doskonalenia rzemiosła skierowanych do pracowników kultury, serii warsztatów praktycznych skierowanych do twórców amatorów oraz serii warsztatów z audiodeskrypcji. Warsztaty to cykl wydarzeń skierowany do artystów, kuratorów, edukatorów, studentów kierunków humanistycznych i tych związanych ze sztuką, pragnących rozwijać swój warsztat zawodowy. Odwołuje się on do pierwotnej funkcji galerii – salonu, przesuwa jednak akcent w rozumieniu terminu z przestrzeni wystaw ku bardziej intymnemu miejscu spotkań, dyskusji i kształtowania idei, jak rozumieli go choćby goście paryskiego salonu Gertrudy Stein. W ramach spotkań kierowanych do określonych odbiorców będziemy zastanawiać się nad różnymi przesłankami, w oparciu o które kształtuje się praktyka artystów, kuratorów, edukatorów i animatorów kultury, ale też urzędników pracujących w służbie sztuki. Interesują nas jej formy i nowe ujęcia oraz ich implementacja. Obserwujemy zmiany, jakie dokonały się we współczesnych instytucjach wystawienniczych, te dotyczące sposobów budowania ekspozycji, rozumienia przestrzeni wystawienniczej, i te związane ze strategiami rozwijania kontaktu z publicznością. W 2014 roku próbujemy rozbudzić naszą wyobraźnię, wspomóc myślenie abstrakcyjne, uczymy się dostrzegać i rozwijać pomysły oraz inspirować. Zastanawiamy się, jak aspekty sztuki rozumianej jako praca z wrażliwością i emocjami przełożyć na otaczającą nas rzeczywistość, a także jak manifestuje się nasza postawa. Skupiamy się na podstawowych aspektach warsztatu kuratora, trenując pióro, świadome bycie w przestrzeni ekspozycyjnej i środowisku Internetu; oraz edukatora, pytając o rolę jego pasji i zaangażowania oraz badając przydatność różnych narzędzi artystycznych w codziennej praktyce. Dodatkowym punktem tegorocznej edycji programu jest przyszłoroczny jubileusz otwartego w 1965 roku krakowskiego Pawilonu Wystawowego i związane z nim rozważania na temat estetycznego i etycznego dziedzictwa nowoczesności.

Kuratorki: Anna Bargiel, Ewa Tatar

Współpraca kuratorska i koordynacja: Anna Batko

 
Informacje główne
12.12.2014 (piątek), godz. 15–20