Łukasz Surowiec | Dziady

Wystawa Łukasza Surowca Dziady składa się z dwóch części. Pierwsza ukazuje metody, jakich artysta używa w swoich trzech ważnych pracach angażujących zdominowanych i/lub wykluczonych: Szczęśliwego Nowego Roku (2011–2013; w tym nową odsłonę filmu), Czarne diamenty (2012–2013, premiera) i Wózki (2012, praca prezentowana dotąd jedynie w Mechelen w Belgii). To metoda wytwarzania prototypów radykalnych społecznych działań, za pomocą których artysta pragnie bezpośrednio zaingerować w rzeczywistość „zbytecznych” (Bauman), wyrzuconych z kapitalistycznego systemu. Surowiec podejmuje się trudnej roli sytuacjonisty – akcjonizmu pierwszej potrzeby w „rzeczywistości najniższej rangi”.