Film <i>Janusz Kaczorowski, Sztuka ukryta</i>

W ostatnich dniach trwania wystawy Ukryte ekspozycja zostanie uzupełniona o film dokumentalny poświęcony osobie i twórczości Janusza Kaczorowskiego – wyróżniającego się artysty i teoretyka, a także poety, animatora i inspiratora artystów w Krakowie lat 70. XX wieku. Autorzy dokumentu Grzegorz Mart, Krzysztof Siatka i Witold Winek przeprowadzili szereg rozmów z artystami, znajomymi i przyjaciółmi, którzy opowiadają o hipnotyzującej osobowości i talencie Kaczorowskiego. Wspomnienie człowieka bliżej nierozpoznanego przez krytykę i historię sztuki, po którym zachowało się niezwykle mało dzieł sztuki zostanie zapośredniczone przez wypowiedzi Grzegorza Banaszkiewicza, Haliny Cader, Wincentego Dunikowskiego, Filipa Ratkowskiego i Stanisława Wejmana. Tytuł filmu nawiązuje do Manifestu prywatnego sztuki ukrytej, który artysta spisał najpewniej na początku lat 80. Zawarł w nim kluczowe tezy determinujące jego postawę – charakterystyczne wycofanie z udziału w tradycyjnie pojętym ruchu artystycznym i obiegu instytucjonalnym. Proklamując potrzebę twórczości, wskazywał, że konieczność prezentacji i konfrontacji może wynikać z niepewności i jest zbędna.

Wystawa Ukryte, pokazująca po latach dzieła i interwencje autorstwa Janusza Kaczorowskiego i Macieja Jerzmanowskiego, podobnie jak film, ma na celu przywrócenie pamięci o postaci, która dokonała przewrotów w świadomości pokolenia artystów, aby następnie konsekwentnie pozostawać w cieniu.

JANUSZ KACZOROWSKI (1941–1987) – artysta, poeta i teoretyk sztuki, wybitny myśliciel, animator środowiska artystycznego, przyjaciel artystów. Absolwent Wydziału Grafiki krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie na początku lat 70. XX wieku pełnił funkcję asystenta w Pracowni Drzeworytu. Członek grupy poetyckiej 848. Bliski współpracownik krytyka i kuratora wystaw Stanisława Urbańskiego. Jego prace i akcje (np. Grafika z 1975 roku poświęcona procesualnemu charakterowi działalności artystycznej czy projekty Sztandarów, roboczych Rękawic czy wzorowanych na atrybut przodowników pracy Krawatów, w których twórczo wykorzystywał język chałturniczej produkcji materiałów propagandowych w okresie PRL-u i projekt okładki Świata nie przedstawionego Juliana Kornhausera i Adama Zagajewskiego z 1974 roku) to odosobnione, pionierskie w sztuce polskiej przykłady subwersywnego użycia motywów znanych z ówczesnej ikonosfery i oficjalnego języka komunikacji wizualnej.
Informacje główne
9.06.2017 (piątek), godz. 11
Informacje dodatkowe
Wydarzenie związane z wystawą „Ukryte”
Kurator: Krzysztof Siatka
Miejsce: „Pawilon Wystawowy”
Wstęp bezpłatny