Pokaz filmu „Szlachcic” z 2010 roku i spotkanie z artystką Anną Senkarą stanowi trzecią część cyklu „black cube. Wideo z Kolekcji Bunkra Sztuki”.

Film Anny Senkary „Szlachcic” to zapis rozmowy artystki z Romanem Szlachcicem, synem Franciszka, wysokiego dygnitarza rządów PRL-u. Ta pełna nostalgii opowieść obnaża osobiste próby interpretacji historii, wskazuje na wątki polityczne minionej epoki, a także dotyka delikatnych relacji rodzinnych. W oczach syna Franciszek Szlachcic był osobowością wybitną. Swoją karierę rozpoczął jako robotnik, przeszedł przez niemal wszystkie szczeble działalności partyjnej, został wysokim funkcjonariuszem bezpieczeństwa publicznego, ministrem Spraw Wewnętrznych w roku 1971, zastępcą Edwarda Gierka i przez dwa lata, do 1976 roku, wicepremierem. Po tym okresie dobra passa Franciszka Szlachcica skończyła się. Z dnia na dzień został odsunięty od polityki i utracił wszystkie dotychczasowe wpływy i przywileje. Jedynym symbolem utraconego prestiżu stała się wybudowana parę lat wcześniej modrzewiowa willa w podwarszawskiej Magdalence, w której do dzisiaj mieszka jego syn. Franciszek Szlachcic jest autorem wspomnień wydanych w 1990 roku pod znamiennym tytułem „Gorzki smak władzy”, jednak syn snuje swoją własną wersję historii ojca. Jego wspomnienia pełne są tęsknoty za czasami dobrobytu i prosperity. Im większy jest ładunek emocjonalny tego przekazu, tym bardziej przerażająca wydaje się aktualna sytuacja syna prominentnego działacza. Kto właściwie jest bohaterem filmu Senkary? Tytuł tego nie wyjaśnia – nie wiadomo bowiem, do którego ze Szlachciców się odnosi…

 

„ – Na jaką opcję polityczną głosujesz?
– Daj spokój, mam to wszystko w dupie.
– Ojciec na serio wierzył w idee komunizmu?
– Do końca.
– Dlaczego pijesz?
– Bo mi ojciec na rękach umarł.
– I dlaczego jeszcze?
– Bo Ewa umarła.
– A co robisz na co dzień?
– Śpię.
– Jak na ciebie mówią?
– Kremlowski książę”.
(cyt. za: Annna Senkara, „Szlachcic”, katalog wystawy, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2010, s. 32)

 

Anna Senkara – artystka multimedialna, autorka fotografii i filmów wideo. Absolwentka Goldsmiths College w University of London (2015), Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej Profesora Grzegorza Kowalskiego na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2009) oraz Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego (2007). Zwyciężczyni w konkursie Samsung Art Master (2009) za film „Teraz (Tryptyk)”. Jej prace prezentowano na wystawach indywidualnych, m.in. „Szlachcic” (Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, 2009–2010 i Galeria Bunkier Sztuki w Krakowie, 2010) oraz licznych wystawach zbiorowych, m.in. „Wolny Strzelec” (Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, 2013), „Uwikłane w płeć” (Fotofestiwal w Łodzi, 2012), „Sekwencje” (Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, 2010), „Sztuka cenniejsza niż złoto” (Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, 2008), „Ciało/Geometria” (Biuro Wystaw Artystycznych w Zielonej Górze, 2008), „Warianty” (Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, 2007). Mieszka i pracuje w Londynie.
Informacje główne
15.12.2015 (wtorek), godz. 18
Informacje dodatkowe
Wydarzenie w ramach cyklu black cube. Wideo z Kolekcji Bunkra Sztuki
Kuratorka: Anna Lebensztejn
Współpraca: Karolina Vyšata
Miejsce: sala OFF.Kijów, Kino Kijów, al. Krasińskiego 34
Wstęp bezpłatny
W ramach projektu „Pamiętanie. Kolekcja Bunkra Sztuki 2015”, dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

15 grudnia
wtorek